Τα τελευταία χρόνια στην Αμερική, συγκεκριμένα στο Οχάιο και το Σαν Ντιέγκο, εφαρμόζεται μια πρωτοποριακή μέθοδος που εστιάζει στην νευροβιολογία του εγκεφάλου και στη σχέση που αυτή έχει, με την εμφάνιση, την εξέλιξη αλλά και την αντιμετώπιση της νευρικής ανορεξίας. Πρόκειται για τη θεραπευτική παρέμβαση Brain Based Family Eating Disorders Treatment, διάρκειας 32 ωρών, η οποία εφαρμόζεται σε ασθενείς-εφήβους και ενήλικες καθώς και στις οικογένειές τους με εξαιρετικά αποτελέσματα. Η διευθύντρια του Ελληνικού Κέντρου Διατροφικών Διαταραχών, Μαρία Τσιάκα ήταν η πρώτη Ευρωπαία ειδικός που εκπαιδεύτηκε στη νέα αυτή μέθοδο από την Dr. Laura Hill στο Οχάιο, τον Οκτώβριο του 2017 και την οποία εφάρμοσε στο κέντρο της τον Φεβρουάριο. Τα αποτελέσματα καθώς και η αποδοχή, τόσο από την πλευρά των ασθενών, όσο και των οικείων τους, ήταν θεαματικά. Γι’ αυτό και η παρέμβαση επαναλαμβάνεται 12-15 Απριλίου στο χώρο του Ελληνικού Κέντρου Διατροφικών Διαταραχών στην Κηφισιά. Θυμίζουμε πως η συγκεκριμένη θεραπευτική παρέμβαση αποτελείται από τέσσερις ενότητες, οι οποίες ουσιαστικά στοχεύουν στην αναδόμηση των χαρακτηριστικών εκείνων, που πυροδοτούν αλλά και διευκολύνουν την εξέλιξη και τη διατήρηση της νευρικής ανορεξίας. |
Γιατί να την παρακολουθήσει κανείς Αρχικά, πρέπει να γίνει σαφές πως δεν πρόκειται για σεμινάριο. Η έννοια της παρέμβασης δεν έχει επιλεχθεί τυχαία. Πολλές οικογένειες μας ρωτούν για ποιους λόγους να την παρακολουθήσουν. Η απάντησή βρίσκεται στα πέντε παρακάτω σημεία-κλειδιά: • Η συγκεκριμένη προσέγγιση είναι η μοναδική που εμπλέκει την οικογένεια στη θεραπευτική διαδικασία από την πρώτη κιόλας στιγμή. • Τόσο ο ασθενής, όσο και οι γονείς αντιλαμβάνονται πως ό,τι συμβαίνει στον πρώτο είναι απόρροια της δυσλειτουργίας του εγκεφάλου και δεν οφείλεται σε αδυναμία χαρακτήρα ή σε οποιαδήποτε παραξενιά. • Η οικογένεια μαθαίνει από την πρώτη κιόλας μέρα πώς να βοηθήσει -με πρακτικό τρόπο- τον ασθενή. Εκπαιδεύεται στη σίτιση αλλά και στους χειρισμούς που θα οδηγήσουν στη μείωση όλων εκείνων των καταστροφικών συμπεριφορών που ορθώνουν εμπόδια στο δρόμο προς την ανάρρωση και την αποκατάσταση της βιολογικής βλάβης που έχει υποστεί ο εγκέφαλος από την ανορεξία. Όλα γίνονται σε συμφωνία και συνεργασία με τον ασθενή. • Η 4ημερη παρέμβαση έχει γίνει αποδεκτή από το 98% των ασθενών που την έχουν παρακολουθήσει. • Η σίτιση ξεκινά από την πρώτη μέρα, καθώς οι ασθενείς πείθονται να προσπαθήσουν να φάνε, ακριβώς επειδή έχουν συνειδητοποιήσει πως η τροφή είναι το μόνο φάρμακο. Με απλά λόγια, τα πρώτα θετικά αποτελέσματα της 4ημερης Θεραπευτικής Παρέμβασης γίνονται ορατά πολύ άμεσα, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες θεραπείες, οι οποίες απαιτούν μήνες, ακόμη και χρόνια για να λειτουργήσουν. . |
Καθ όλη την διάρκεια των 32ωρων παρέμβασης οι ασθενείς, οι υποστηρικτές – οικογένειες και η θεραπευτική ομάδα μέσω της αλληλεπίδρασης και συνεργασίας θα μάθουν, θα βιώσουν, θα εξασκήσουν όλα εκείνα τα εργαλεία που θα δημιουργήσουν μια πρακτική, έτοιμη δομή για την σίτιση αλλά και για την ομαλή καθημερινότητα στο σπίτι. |
Σχόλια ασθενών και υποστηρικτών μετά από Παρέμβαση: «Τελικά, πρόκειται για βιολογική ασθένεια»- Γονιός «Αρκετός δρόμος μπροστά, αλλά με ορίζοντα»- Γονιός «Δεν είμαι μόνη. Θα ξεπεραστεί. Εγκεφαλικό restart»- Ασθενής «Χωρίς τροφή δεν γίνεται. χωρίς βοήθεια δεν γίνεται. Παίρνοντας τη βοήθεια που προσφέρεται εδώ, στο Κέντρο, γίνεται»- Ασθενής «Τα πράγματα για να αλλάξουν θέλουν χρόνο, συνέπεια, αποφασιστικότητα»- Γονιός «Γίνεται να φύγει αυτή η ασθένεια και υπάρχουν τεκμηριωμένοι ,μηχανισμοί για να γίνει αυτό»- Γονιός «Αυτή η νόσος φεύγει με πολλή δουλειά»- Ασθενής «Αισιοδοξία»- Ασθενής |
Μήνυμα της Μαρίας Τσιάκα
«Χωρίς τροφή ο εγκέφαλος εμφανίζει βλάβες σε 8 σημεία (τα οποία είναι πλέον χαρτογραφημένα), καθώς το πάνω μέρος του είναι σε υπερδιέγερση και το κάτω υπολειτουργεί. Φανταστείτε τον σαν ένα διώροφο σπίτι που το ισόγειο είναι 50 τετραγωνικά και ο πρώτος 200! Την ίδια στιγμή, οι νευρώνες λόγω έλλειψης γλυκόζης, σεροτονίνης και ντοπαμίνης δεν μεταδίδουν επαρκώς τα μηνύματα προς τον εγκέφαλο. Με λίγα λόγια, το σύστημα βραχυκυκλώνει. Επιτέλους πρέπει να σταματήσουν οι νουθεσίες: “ μην την πιέζεις”, “θα φάει μόνη της”, “είναι χειριστική” και όλα όσα καταδικάζουν, αποδεκατίζουν και αδικούν τους ασθενείς και τις οικογένειές τους. Χάνεται πολύτιμος χρόνος και οι ασθενείς γίνονται χρόνιοι, παθαίνοντας μόνιμες βλάβες στον εγκέφαλο. Η επιστήμη έχει εξελιχθεί. H βιβλιογραφία, πλέον, επίσημα καταγράφει τη νόσο ως “brain based mental illness”. Η κατανόηση των νευροβιολογικών μηχανισμών που αποτελούν τη βάση της εμφάνισης και της διατήρησης της νευρικής ανορεξίας αποτελεί το εφαλτήριο για την ανάπτυξη νέων θεραπευτικών στρατηγικών. Ταυτόχρονα, εμπλουτίζει τον τρόπο που σκεφτόμαστε και μιλάμε για την νόσο, κάτι το οποίο θα είναι επωφελές για τους ασθενείς, τις οικογένειες αλλά και τους ειδικούς».