ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Μέσα στον ζόφο της κρίσης, ο αφηγητής προσπαθεί να καταλάβει πώς ναυάγησε η χώρα του. Ανασκαλεύει τη νεοελληνική Ιστορία, αλλά και το προσωπικό του παρελθόν: - Άραγε οι δοκιμασίες του Νεοέλληνα δεν καθρεφτίζουν τη μοίρα της σύγχρονης Ελλάδας;
- Κι ετούτη, είναι ανεξάρτητη από τη νεωτερική Ευρώπη, μέσα στην οποία γεννήθηκε το νεοελληνικό κράτος;
- Τα εθνικά δεινά μας μπορούν να ιδωθούν ξεχωριστά από την κρίση του σημερινού κόσμου που υπονομεύει το νόημα της κοινής ζωής, θρέφοντας τον μηδενισμό, τη μισαλλοδοξία, την τυφλή βία;
Μήπως ήρθε η ώρα να ξαναζωντανέψουμε, τόσο για εμάς όσο και για εκείνους, το πρωταρχικό και πάντα νέο νόημα των παμπάλαιων λέξεων που ανθίζουν και σήμερα στα χείλη μας –όπως αγορά, κοινωνία, οικο-νομία, δημο-κρατία, πόλις, πολιτική, πολίτης– το οποίο δεινοπαθεί στη σύγχρονη Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο; Τώρα ο αφηγητής μπορεί να ατενίσει με πιο καθαρό βλέμμα το καθολικό μας δράμα, ρωτώντας τον εαυτό του και τους άλλους: * Πώς να χτίσουμε έναν οικουμενικό πολιτισμό μέσα στον παγκόσμιο Εμφύλιο όλων εναντίον όλων; Μόνο αυτή η ανθρώπινη ουτοπία μπορεί να μας δώσει μια πυξίδα, σήμερα που ταξιδεύουμε όλοι στο ίδιο καράβι. Ένα βιβλίο πολυφωνικό, που συνομιλεί αδιάκοπα με τον αναγνώστη χωρίς να φοβάται να περιπλανηθεί στα χωράφια της φιλοσοφίας και της επιστήμης. Μα που τολμάει προπάντων να μιλήσει για την παρούσα κατάσταση της Ελλάδας, της Ευρώπης και του κόσμου, όχι με την αυθεντία του ειδικού, αλλά με την εξομολογητική γλώσσα της λογοτεχνίας που απευθύνεται αδελφικά στον καθένα, πέρα από σύνορα και ιδεολογικά στεγανά. |