Και γύρω τους η θάλασσα
Σ’ ένα νησί των Κυκλάδων, ο καπετάνιος Παναγής Καρατζάς επιστρέφει για να βρεθεί αντιμέτωπος με παλιούς και νέους δαίμονες. Στο μουράγιο τον περιμένει με λαχτάρα η θετή του κόρη, η Αννεζώ, και στο σπίτι η Φρασκούλα, η ψυχρή κι απόμακρη γυναίκα του. Στη θαλασσοδαρμένη του ψυχή, τη στερημένη από αγάπη, σιγά σιγά γεννιέται ένα νοσηρό ερωτικό πάθος για το κορίτσι που ο ίδιος μεγάλωσε σαν κόρη του. Τρομαγμένος και γεμάτος ντροπή, την παντρεύει βιαστικά και με το ζόρι με τον καλύτερο του φίλο, τον Κωνσταντή. Κι ενώ το ζευγάρι παλεύει να ισορροπήσει μέσα σ’ αυτό τον αταίριαστο γάμο, τα πρόσωπα που τους περιστοιχίζουν ταλανίζονται απ’ τα δικά τους ασίγαστα πάθη.
Οι ξαδέλφες της Αννεζώς, η ατίθαση και προκλητική υπηρέτρια Μαρία, ο εγωκεντρικός, καιροσκόπος Νικόλας και ο γιατρός Βαρανάκης μπλέκονται σ’ ένα πολυδιάστατο και επικίνδυνο ερωτικό παιχνίδι με καταστροφικά αποτελέσματα. Ορισμένοι καταφέρνουν να σταθούν όρθιοι και άλλοι, πάλι, λυγίζουν. Άλλοι μαθαίνουν απ’ τα λάθη τους κι άλλοι συνθλίβονται απ’ αυτά.
Μα γύρω τους και γύρω απ’ όλα υπάρχει πάντα η θάλασσα. Απέραντη κι απρόβλεπτη σαν τη ζωή. Πανίσχυρη κι αυτόβουλη, άλλοτε να φέρνει κι άλλοτε να παίρνει…
Κι όπως λέει η ίδια:
Στη Μύκονο, με το μπλε του Αιγαίου ολόγυρά μου και το άπλετο φως, βρήκα σιγά-σιγά τον εαυτό μου και κάθισα να γράψω.
Και θέλησα να την δείξω και στους άλλους, να τη δείξω σε όλο τον κόσμο. Κι αν υπάρχουν κάποιες ανακρίβειες, αν κάποια πράγματα απέτυχα να τ’ αποδώσω έτσι όπως ήταν, ελπίζω το νησί να μου το συγχωρέσει. Η θάλασσα να ξεπλύνει τα όποια μου λάθη και να τα σβήσει με κείνη τη μοναδική δύναμη των καθαρτήριων νερών της.
Ελπίζω, επίσης, μέσα από αυτές τις σελίδες ο αναγνώστης να δει όλα αυτά που είδα κι εγώ, όλα αυτά που αγάπησα τόσο. Τα γυμνά της βράχια, τα σπίτια τα κατάλευκα, τα γαντζωμένα πάνω στη σκληρή πέτρα. Τις πανέμορφες αμμουδιές, τα στενά δαιδαλώδη σοκάκια της Χώρας.
Ελπίζω, ακολουθώντας τα βήματα των ηρώων αυτού του βιβλίου να γνωρίσουν τον τόπο, να δούνε και να καταλάβουν τη φτιαξιά των ανθρώπων του. Το κέφι που έχουν τα γλέντια τους, το γρήγορο μεθυστικό ρυθμό που έχει η μουσικής τους.
Και αν οι ήρωες μου ταλανίζονται από τα πάθη τους και δέρνονται από έρωτες θυελλώδεις, δεν μπορώ να φανταστώ τι άλλο θα μπορούσε τούτος ο καταλυτικός τόπος να γεννήσει στις ψυχές των ανθρώπων του.
Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΒΑΚΑΛΗ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1965 και είναι εκπαιδευτικός. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και αρχικά εργάστηκε διδάσκοντας αγγλικά σε φροντιστήρια. Το 1997 διορίστηκε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, όπου υπηρετεί μέχρι σήμερα, ζώντας μόνιμα στη Μύκονο.
