«Ναι, είμαι ζωντανή!»
Η ενδοοικογενειακή βία αποτελεί μια από τις μορφές βίας κατά των γυναικών, όπως το trafficking, η παρενόχληση στο χώρο εργασίας και ο βιασμός, ενώ οι γυναίκες που καταφέρνουν να επιβιώσουν από μια τέτοια σχέση αποκαλούνται επιζήσασες.
Ζώντας σε μια τέτοια σχέση η γυναίκα απομονώνεται από το υποστηρικτικό της περιβάλλον, βιώνει ενοχές για την άσχημη συμπεριφορά που υφίσταται, εξουθενώνεται σωματικά και ψυχικά, χάνει σταδιακά την αυτοεκτίμηση της.
Η στάση του συζύγου/ συντρόφου, ο οποίος δεν αναλαμβάνει την ευθύνη για τη συμπεριφορά του και άλλοτε της συμπεριφέρεται με στοργή και άλλοτε βίαια, την μπερδεύει.
Οι ενοχές, το καλό κοινωνικό του προφίλ, η ντροπή, οι κοινωνικές προσδοκίες την κάνουν συχνά να σιωπά ή και να δυσκολεύεται να αποδεχτεί ότι βρίσκεται σε μια σχέση βίας. Αλλά ακόμα και όταν αρχίζει να το συνειδητοποιεί, μπορεί να νιώθει ντροπή και ενοχή: κάτι δεν έκανε αυτή καλά για να της συμπεριφέρονται κατά αυτόν τον τρόπο. Έτσι σιωπά κι απομονώνεται στη μοναξιά της. Αποδυναμώνεται.
Συχνά επιβλέπει να βλέπει ως χαρακτηριστικό του συζύγου/ συντρόφου την «καλή» του πλευρά, αυτή αρχικά την τράβηξε σε αυτή τη σχέση, ενώ την «κακή»- βίαιη πλευρά του την χαρακτηρίζει μέσα της ως περιστασιακή, ως επακόλουθο της δικής της κατά περίπτωση μη αρμόζουσας συμπεριφοράς. Μπλέκεται στο φαύλο κύκλο της βίας και σταδιακά εγκλωβίζεται- «πνίγεται».
Η Πολύνα Γκιωνάκη μέσα από το έργο της περιγράφει τη ζωή μιας γυναίκας που επέζησε από μια σχέση βίας. Μέσα από το καλλιτεχνικό της φίλτρο αναδύονται γλαφυρά τόσο η ψυχολογία της όσο και οι ψυχολογικές και κοινωνικές αιτίες της βίας μεταξύ ερωτικών συντρόφων. Στερεότυπα γύρω από το προφίλ του ατόμου που ασκεί αλλά και υφίσταται τη βία καταλύονται. Η γυναίκα που κακοποιείται μέσα στη σχέση, μπορεί να είναι η οποιαδήποτε γυναίκα, ανεξαρτήτως εκπαιδευτικού- κοινωνικού- οικονομικού επιπέδου αλλά και καταγωγής.
Ένα ακόμα θέμα που πολύ εύστοχα αγγίζει η συγγραφέας είναι αυτό της στάσης των τρίτων προσώπων αλλά και της κοινωνίας γενικότερα απέναντι στη βία κατά των γυναικών. Ακολουθώντας τον παλμό της συγγραφέως ας βάλουμε όλοι ένα μεγάλο RED X στη βία κατά των γυναικών.
« Η ζωή όμως συνεχίζεται και τώρα ήρθε η ώρα να σου πω ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ». Η Αλεξάνδρα επέζησε!
Με τις θερμότερες ευχές για καλή επιτυχία!
Ελένη Κουλοσούσα
Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια
