Η ομάδα Attact ξαναδιαβάζει τον Ιονέσκο δημιουργώντας μια παράσταση με αντισυμβατική ματιά, καυστικό χιούμορ και ανατροπές που φέρνει το θέατρο του παραλόγου στο σήμερα. Η περφόρμανς «Άσε κάτω τις φράουλες», σε σύνθεση κειμένων και σκηνοθεσία του Γιάννη Κουρκουμέλη, βασίζεται σε μια ελεύθερη απόδοση κειμένων του Ευγένιου Ιονέσκο ιδωμένη με μια αφαιρετικά συμπυκνωμένη ματιά: Τα λιγοστά σκηνικά, ο ασαφής χώρος και χρόνος, οι απροσδιόριστες ταυτότητες των ηρώων, ο λιτός επαναληπτικός λόγος έρχονται σε αντιπαράθεση -και συνάμα σε απόλυτη συμφωνία- με τα πυκνά νοήματα και τους διαχρονικούς προβληματισμούς που θέτει ο κυριότερος εκπρόσωπος του θεάτρου του παραλόγου. Στόχος των συντελεστών είναι να φέρουν τα κείμενά του στο σήμερα, σχολιάζοντας, τρυφερά και αιχμηρά, τη δυσκολία της επικοινωνίας, ιδιαίτερα μεταξύ των ζευγαριών, αλλά και το πώς ο σύγχρονος δυτικός άνθρωπος μπορεί να γίνει ο στυγνότερος εκμεταλλευτής του ίδιου του εαυτού του. Το «Άσε κάτω τις φράουλες» έκανε πρεμιέρα στις 27 Νοεμβρίου 2017 στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, στο πλαίσιο της πρώτης πλατφόρμας νέων δημιουργών «Ανοιχτές Πόρτες» του υπουργείου Πολιτισμού. Μετά την επιτυχία του, επαναλαμβάνεται για λίγες παραστάσεις (από 21 και 22, 28 και 29 Απριλίου) στον Πολυχώρο Πολιτισμού Αθηναΐς. |
Ταυτότητα παράστασης
Πού: Πολυχώρος Πολιτισμού Αθηναΐς, Καστοριάς 34-36, Βοτανικός, τηλ.: 210 3480000.
Πότε: Σάββατο 21 και 28 Απριλίου και Κυριακή 22 και 29 Απριλίου
Ώρα έναρξης: 21:00
Διάρκεια: 70’
Εισιτήρια: 12 € (γενική είσοδος), 5 € (ατέλειες/ άνεργοι).
Κρατήσεις: Viva και στο ταμείο της Αθηναΐδας
|
Συντελεστές
Σύνθεση κειμένων – Σκηνοθεσία: Γιάννης Κουρκουμέλης
Δραματολόγος: Ναταλί Μηνιώτη
Κοστούμια: Μαρία Καραθάνου
Σκηνικά αντικείμενα: Σελήνη Μαρία Τριανταφύλλου
Μουσική: Αλέξανδρος Κοντογεώργος
Φωτισμοί: Θωμαΐς Τριανταφυλλίδου
Κίνηση: Άννα Αναστασιάδου
Παίζουν: Νικολέτα Αγγελή, Άννα Αναστασιάδου, Βασίλης Αφεντούλης Μανώλης Βαζαίος, Νικολέτα Κόκκορη.
Υπεύθυνη προβολής και επικοινωνίας: Βασω Σωτηρίου-We Will
Σκηνοθετικό σημείωμα Το «Άσε κάτω τις φράουλες», αν δεν ήταν παράσταση θα μπορούσε να είναι ένα όνειρο. Έτσι θα θέλαμε να το δει και το κοινό. Σαν όνειρο που δεν χρειάζεται να επιχειρήσεις να το ερμηνεύσεις γιατί είναι πολύ πιθανό να ξυπνήσεις. Και είναι πολύ όμορφο για να ξυπνήσεις. |
Βιογραφικό σκηνοθέτη |