Νέα

Μια ιστορία ίασης που αξίζει να διαβάσετε!

Η ιστορία που θα διαβάσετε είναι πέρα για πέρα αληθινή. Τη γυναίκα αυτή τη γνώρισα τον Μάρτιο του 2019, καθώς συμμετείχε στο σεμινάριο Ο καθρέφτης του σώματος που διοργανώνω από το 2010. Λίγες μέρες πριν, με πήρε τηλέφωνο για να μου πει ότι τα κατάφερε. Της ζήτησα να μου γράψει τα όσα έζησε. Είναι πράγματι συγκινητικό και με κάνει να σκέφτομαι ότι πράγματι, όλα μπορούν να θεραπευτούν.

Ιστορία επιτυχίας

Η ιστορία μου ξεκινά στις 4 Ιανουαρίου του 2019 , όταν μετά από μια επίσκεψη στο νοσοκομείο και αφού υποβλήθηκα σε μια σειρά εξετάσεων, ο γιατρός μου ανακοίνωσε ότι πάσχω από καρκίνο του εντέρου 4ου βαθμού με μετάσταση στο συκώτι. Θυμάμαι ότι κοίταζα τον γιατρό χωρίς να ακούω τι έλεγε στη συνέχεια, και να σκέφτομαι μόνο ότι πεθαίνω και πως θα μπορούσα να προετοιμάσω τον 7χρονο τότε γιο μου γι αυτό.

Οι γιατροί δεν με αφήσαν καν να επιστρέψω σπίτι λέγοντας μου ότι θα μπορούσα να καταρρεύσω την επόμενη στιγμή. Η εισαγωγή στο νοσοκομείο έγινε την ίδια μέρα και αφού πραγματοποιήθηκαν και άλλες εξετάσεις τα νέα ήταν ακόμα χειρότερα. Το συκώτι μου ήταν γεμάτο από πολυεστιακούς όγκους και οι πιθανότητες να επανέλθω ήταν μηδαμινές.

Η διάγνωση  ήταν οριστική ,αλλά τότε δεν ήξερα ότι η πρόγνωση δεν ήταν.

Και ο αγώνας άρχισε! Μετά από 10 μέρες υποβλήθηκα σε μια εγχείρηση υψηλού κινδύνου για την αφαίρεση του πρωτογενή όγκου στο έντερο. Η εγχείρηση πήγε καλά και θα έπρεπε να συνεχίσω με χημειοθεραπείες προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι όγκοι στο συκώτι. Δεν είχα ιδέα τότε τι σημαίνει να κάνεις χημειοθεραπεία και πόσο απαίσια μπορεί να είναι. Για τους επόμενους 3 μήνες έμεινα στο νοσοκομείο με τους γιατρούς να προσπαθούν να διατηρήσουν την κατάστασή μου σταθερή ώστε να μπορώ να υποβληθώ στη χημειοθεραπεία. Αυτό σήμαινε κάθε ήμερα εξετάσεις, ενδοφλέβια αντιβίωση, παυσίπονα και μετα χημειοθεραπεία. Και μετά το ίδιο ξανά και ξανά. Το σώμα μου πονούσε παντού, αλλά πιο πολύ με πονούσε να βλέπω τους γύρω μου να με κοιτάζουν σαν μελλοθάνατη.

Το μεγαλύτερο μέρος της μέρας ήμουν μόνη στο νοσοκομείο έχοντας την αίσθηση ότι για μένα ο χρόνος είχε παγώσει. Σκεφτόμουν όλα όσα είχα ονειρευτεί να κάνω, την οικογένεια μου, τους φίλους μου και κυρίως τον γιό μου που δεν θα τον έβλεπα να μεγαλώνει και μετά ερχόταν το ηρεμιστικό για να ανακουφίσει τον πόνο των σκέψεων μου…

….μέχρι τη στιγμή που η αδερφή μου με επισκέφτηκε και μου έφερε ένα βιβλίο, ένα βιβλίο με τον πιο υπέροχο τίτλο : «Όλα μπορούν να θεραπευτούν». Ένιωσα ότι κάποιος από το πουθενά  ήθελε να μου στείλει ένα μήνυμα! Ένα φως άναψε στο σκοτάδι! Κατά τη διάρκεια αυτών των τριών μηνών στο νοσοκομείο διάβασα το βιβλίο τρις φορές υπογραμμίζοντας σχεδόν την κάθε του λέξη. Έψαξα περισσότερες πληροφορίες για τον συγγραφέα του βιβλίου τον Martin Brofman και την προσωπική του ιστορία ίασης καθώς και για τα σεμινάρια που πραγματοποιούνται σε όλο τον κόσμο. Αποφάσισα να παρακολουθήσω το επόμενο που θα πραγματοποιούνταν στην Ελλάδα. Είχα θέσει- χωρίς να το συνειδητοποιήσω- ένα στόχο, να βγω από το νοσοκομείο και να πάρω μέρος στο σεμινάριο. Και έτσι κι έγινε!

Όταν πήγα στο σεμινάριο, η κατάστασή μου ήταν σταθερή. Οι όγκοι στο συκώτι είχαν μειωθεί αρκετά αλλά δεν ήταν εφικτό το χειρουργείο για την αφαίρεση τους και αυτό σήμαινε ότι θα έπρεπε να υποβάλλομαι σε χημειοθεραπείες κατά διαστήματα για να τους διατηρώ ανενεργούς. Φυσικά αυτή η ιδέα δεν μου άρεσε καθόλου!

Κατά τη διάρκεια του σεμιναρίου ήταν η πρώτη φορά μετά από τόσο καιρό που ζούσα τις στιγμές χωρίς να υπάρχει ο θάνατος στο παρασκήνιο. Αυτό ήταν πραγματικά πολύ ανακουφιστικό. Μετά το σεμινάριο η ζωή μου άλλαζε σταδιακά. Με έναν περίεργο τρόπο άνθρωποι φεύγαν από τη ζωή μου και ερχόντουσαν νέοι. Συνειδητοποίησα επίσης, ότι επικεντρωνόμουν στην ασθένεια πολύ λιγότερο σε σχέση με πριν. Κατά τη διάρκεια μιας θεραπείας είδα το συκώτι μου καθαρό και επίσης είχα βαθιά μέσα μου τη γνώση ότι αυτή η εικόνα είναι η νέα μου πραγματικότητα.

Μετά από ένα μήνα από το τέλος του σεμιναρίου έκανα την αξονική του περιοδικού ελέγχου και το αποτέλεσμα έδειξε  ότι πολλοί από τους όγκους είχαν εξαφανιστεί ενώ αυτοί που παρέμεναν είχαν μειωθεί τόσο σε μέγεθος που ήταν πια εφικτό το χειρουργείο για την αφαίρεσή τους. Ήταν για όλους μια έκπληξη αυτή η εξέλιξη. Για μένα όμως ήταν η απόδειξη ότι η τεχνική « Καθρέφτης του σώματος» πραγματικά λειτουργεί και από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε η πραγματική δουλειά με τον εαυτό μου!

Τώρα μετά από 8 μήνες από το χειρουργείο στο συκώτι εξακολουθώ να κρατάω στα χέρια μου το πόρισμα των εξετάσεων  μου που γράφει ότι είμαι Ελευθέρας Νόσου! Η αξονική μου είναι απλά η εικόνα που είχα δει κατά τη διάρκεια της θεραπείας μου, η εικόνα του καθαρού και υγιούς συκωτιού μου!

Κάθε ήμερα είναι μια καινούρια ανακάλυψη για τον εαυτό μου. Αντιλαμβάνομαι πλέον τι με έκανε να αρρωστήσω στο παρελθόν και τι θα πρέπει να αλλάξω για να έχω μια υγιή ζωή. Δεν είναι πάντα εύκολο και κάποιες αλλαγές ενδεχομένως να έχουν κόστος αλλά τώρα πια  ξέρω ότι είναι στο χέρι μου αν θέλω να παραμείνω υγιής ή όχι.

Μέσα από αυτή την επιστολή θα ήθελα να ευχαριστήσω ολόκληρη την ομάδα των θεραπευτών καθώς και  τους διοργανωτές των σεμιναρίων για την καταπληκτική δουλειά που κάνουν. Τελειώνοντας θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τα λόγια του γιατρού μου καθώς έφευγα και με αποχαιρετούσε. Μου είπε λοιπόν ότι αποτελώ εξαίρεση και ότι είχα καταφέρει να καταρρίψω όλα τα προγνωστικά τους. Του απάντησα ότι τώρα μπορεί και ο ίδιος να δει ότι ΟΛΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΟΥΝ!

Α.Σ

Εάν θέλετε περισσότερες πληροφορίες για το σεμινάριο Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ μπορείτε να δείτε κάνοντας κλικ ΕΔΩ